Birçok antrenör maçlarda verdikleri taktiklere sıkı sıkıya bağlı kalırlar. Ben oyuncularımın oyun içinde büyük bir uyumla hareket edip etmediklerini gözlemeye çalışırım. Michael Jordan kritik maçların son anlarında kolejdeki coachu Dean Smith gibi sakin kalıp takımı yönetmeme ne kadar hayran kaldığını her ortamda belirtirdi.

Esasında bu bir davranış biçimi değildi. Oyuncuların saha içinde uyum içinde hareket etmeleri ve birbirlerine karşı saygılı davranış içinde görmek maçın sonucunun lehimize sonuçlanacağının bir göstergesi idi.

9-BAZEN SOPAYI GÖSTERMEK ZORUNDASINIZDIR.

Zen inanışında, meditasyon odasında meditasyon yapılırken dikkati dağıtıcı davranışlarda bulunanları uyarmak için “keisaku” adı verilen bir sopa kullanılır. Gerçekte bu bir cezalandırma değildir. Bu değneğe “şefkat sopası” adı verilir. Sopa ile meditasyonu bozan kişiye vurulmasının sebebi o kişiyi uyarmak ve tekrar meditasyona dönmesini sağlamaktır.

Tabii ki antremanlarda hiçbir zaman sopa kullanmadım ama öyle zamanlar oldu ki, keşke elimde bir sopa olsaydı diye çok istedim. Oyuncuları uyandırmak ve dikkatlerini toplamalarını sağlamak için başka yollar buldum. Ben antremanlarda kimsenin konuşmasına izin vermedim. Bazı antremanları çok loş ışıkta yaptırttım. Oyuncuları şaşırtmak ve düşünmeye zorlamak için değişik yöntemler uyguladım. Amacım, hayatlarını kesinlikle berbat etmek değildi. Tek amaç, sahaya çıktıklarında karşılaşabilecekleri tüm zorluklara karşı hazırlamaktı.

En büyük düzmecemiz takımı ikiye bölüp maç yaptırmaktı. Takımları çok dengesiz kurardık. Zayıf olan takımın yaptıkları faulleri çalmazdık. Güçlü olan takımdaki oyuncuların lehlerine düdük çalınmadığında yüzlerindeki şaşkınlığı ve kızgınlığı görmek çok eğlenceli oluyordu. Özellikle güçsüz takım 20-30 sayı öne geçince as oyuncuların kızgınlıkları çok eğlenceli oluyordu. Özellikle Michael Jordan’ın kızgınlığı görülmeye değerdi. Çünkü Jordan mağlubiyeti kesinlikle kabullenmezdi. Her ne kadar maçın bir antreman olduğunu bilse de mağlubiyeti kabul etmesi düşünülemezdi.