Günümüzde spor o kadar büyük atılımlar yapıyor,

ilgi görüyor ve cazibesi artıyor ki herkes bir şekilde, kendisi ve ailesi ile sporun içinde olma çabası içine girme gayretini taşıyor.

Tüm ailelerin çabaları çocuklarını bir şekilde bir sporun içinde yer aldıklarını görmek arzusuna dönüşüyor.

Ancak, sorun bu noktada başlıyor. Velilerin çocuklarını spora teşvik etmeleri ile birlikte birçok sorunu da beraberinde getiriyor. Tabii, konu insanın çocuğu olunca spora bakış açıları da doğal olarak bambaşka bir biçimde ortaya çıkıyor. Hele birde veli eski bir sporcu ise veya birileri çocuğunun çok yetenekli olduğunu ve istikbalde yıldız sporcu olacağını ve NBA’de oynayacağını ve büyük paralar kazanacağını söyledi ise, antrenörlere şimdiden geçmiş olsun demek ve Allahtan kolaylıklar dilemekten başka geriye bir şey kalmıyor.

Spor adamları olarak her gün karşı karşıya kalırız. Bazı veliler antrenöre yardım için çok isteklidirler ve büyük gayret içindedirler. Bunun tersine çok hırslı ,her şeye burnunu sokan, mağlubiyetlerde ortalığı birbirine katan, çocuğunun  oynama süresini hiçbir zaman beğenmeyen ve devamlı antrenörün kafasına kakan ve her şeyi yönetime şikayet eden veliler unutulmamalıdır.

Alt yapıya katılan çocuklarla birlikte, onlar kadar velilerde çalışmalara katılırlar. Antrenörler ve yöneticiler karşılaşacakları çok değişik karakterdeki velilerle karşılaşabilecekleri her türlü sorunun üstesinden gelebilmek için kendilerini hazırlamalı ve eğitmelidir.

Oyuncu, öncelikle doğrudan doğruya her konuyu antrenörü ile görüşüp konuyu çözmeye çalışmalıdır. Eğer konu antrenörü aşan bir nitelik taşıyorsa çözüm için bir üst yetkili ile görüşmeyi antrenör yapmalıdır. Ancak, velilerin bu düzene bozmadan uymaları gerekir.