“ne bilsen azdır.”

“Başarı Son Basamak Değildir.Gerçek Olan Cesarettir. John WOODEN”

David Thorpe

“David Thorpe Kimdir? Türkiye’de düzenlenen Five-Star katılanlar kendisini muhakkak hatırlayacaklardır. Ülkemizi Five-Star kamplarının lideri olarak iki kez ziyaret etmiştir. Ülkemizde birçok coach ile halen ilişki içindedir.

Ülkemize gelen diğer Five- Star antrenörleri ile aramızda geçen konuşmalarda, eğer coachluğa devam etse idi NBA veya Kolej takımlarında Amerika’nın en iyi coach’u olacağını israrla söylemişlerdi.

Ancak kendisini oyuncu yetiştiriciliğini ve televizyon proğramı yapıcılığına, NBA takımları teknik izleyiciliğine ve yorumculuğuna yönlendirmiştir. Basketbol bilgisi herkes tarafından kabul edilmekte ve saygı duyulmaktadır.

Halen NBA’de ve Kolejlerde oynayan bazı oyuncularının yetiştiricisidir. Birçok TV proğramı yanı sıra “Truehoops” internet sitesinde yorumlar yapmaktadır. Ayrıca “Basketball Is Jazz” başlıklı bir kitabı vardır.”

Fırsat buldukça makalelerini Türkçeye çevirip yayınlamaya çalışacağız.

İYİ OKUMALAR:

Her yaz Haziran, Temmuz aylarında genellikle yeni kolej mezunlarından “Coach, basketbol coachu olabilmek için ne yapmalıyım?” diyen mesajlar alırım. Hiç tereddütsüz, beklemeden kendi iç dünyanızı dinleyin, yapabilecekleriniz ve yapamayacaklarınızı tartın.” derim.

Cevabım, eğer coachluk yapmak istiyorsanız yapın. Elinizden gelen bütün çabayı gösterin.

Ben, her yaz sezon bitince beni hasretle kollarına almayı uman kız arkadaşımı üç ay boyunca yalnız bırakıp fırsat bulduğum yaz kamplarında iş bulmaya çalışırım. Uçak biletlerim haftalık kazancımdan daha pahalı idi. O nedenle masraf yapmamak için aynı kampta sürekli çalışmayı tercih ederdim. Florida’daki hemen hemen bütün kampları dolaşırdım. İmkanım olursa kendi takımımı arabamla gezdirip maç tecrübelerinin artmasını sağlamaya çalışırdım. Kamplarda daha tecrübeli antrenörlerin hücum, savunma sistemlerine ilişkin konuşmalarını dinleyebilmek için arkadaşlarımla içki içmeye gitmeyip her söyleneni beynime nakşetmeye çalışırdım.

Takımlarını yöneten baş antrenörlere, kolej coachlarına , ünlü lise coachlarına karşı maç yönettim. Fakir, zengin aile çocuklarını yönettim. Amerika’nın büyük şehirlerinden, taşradan çocuklara coachluk yaptım. Daha sonra yurt dışında takım yönettim. Gördüm ki dünyanı her yerinde çocuklar hep aynı.

Ünlü oyunculara ve müstakbel NBA oyuncularına karşı coachluk yaptım.

Yaz aylarında değişik konularda kitaplar okudum. Ama yıl boyunca  basketbol kitapları. coachlukla ilgili kitaplar okudum. Sürekli basketbol video kasetleri izledim. Maç kasetlerimizi izledim. Rakip takımların kasetlerini izledim. Oyuncuların kişisel videolarını izledim. Kolejde oynayabilecek oyuncuların kasetlerini izledim. ESPN ve Final Four’daki maçları izledim.

Evde karımın açmama izin vermediği kutular dolusu kitaplarım ve video kasetlerim var. Ama bir gün hepsini açıp okuyacağım ve seyredeceğim.

Usta antrenörlerle günlerce yüz yüze görüştüm. Genç antrenörlerle de devamlı görüşüyoruz.

32 yaşıma kadar birçok takıma coachluk yaptım. Yaz liglerinde, sezon içi antrenman maçları yönettim. Yıllar boyu oyuncu geliştirme kampları düzenledim. Bu buluşmalar sadece basketbol için değildi. Aynı zamanda oyuncularla sahada iletişim kurabilme aracı olarak düşündüm.

Hiçbir şey değişmedi. Artık video seyretmiyorum. Onun yerine diğer dijital araçlardan yararlanıyorum. Beni yaz aylarında hasretle bekleyen güzel kız artık benim 31 yıllık eşim.

Cevabım yine de aynı. Eğer her şeye rağmen coachluk yapmak istiyorsanız hiç durmayın, hemen coachluğa bodoslama dalın. Bol şanslar dilerim.